Forum wcześniaczek.pl

Wiele zależy od tego jaki był powód pierwszego przedwczesnego porodu. Niczego nie można być pewnym. U mnie temat drugiego dziecka jest od jakiegoś czasu na tapecie. U mnie powodem przedwczesnego porodu była skracajaca się szyjka, nie wytrzymała i puściła (skurczy  nie czułam). Niestety, ale sytucaję mam dodatkowo skomplikowaną, gdyż 1,5 miesiąca temu przeszłam konizację szyjki macicy, która ją dodatkowo osłabiła. Z tego co informowałam się u specjalistów  nie jest powiedziane, że urodzę ponownie skrajnego wcześniaka. Jednkże ryzyko urodzenia wcześniaka w drugiej ciąży jest większe u kobiet, które już raz takowego urodziły niż u tych, które pierwszą ciążę donosiły.

Dokładnie, już dawno zapowiedziano mi, że w wypadku drugiej ciąży założą mi prewencyjnie szew okrężny. Niestey, ale i on gwarancji nie daje, choć pomaga. 

Konizacja szyjki macicy to zabieg wycięcia kawałka szyjki (moja szyjka jest teraz krótsza). Kilka lat temu odkryłam, że mam wirus HPV, od tego czasu co 6 miesięcy przechodziłam kolposkopię z cytologią i biopsją z szyjki. Niestety ostatnie wyniki były alarmujace, stąd decyzja o operacji i dobrze się stało bo wirus niestety, ale zaczął już działać (były mikroogniska nowotworowe). Teraz szyjka się regeneruje, ja czekam. Niedługo jednak przyjdzie mi zdecydować czy chcę próbować zajść w ciążę  czy usuwam macicę.

p.s. A jeśli mogę zapytać, z jakiego powodu miałaś leżącą ciążę?  Pozdrawiam

U mnie skrócenie szyjki przyszło nagle. Podczas wizyty kontrolnej w 28tc, ginekolog zauważył, że pozostało jedynie 13mm i skierował mnie natychmiast na odział. Ledwie zdąrzyłam się przebrać w piżamę, a już robiono mi zastrzyk ze sterydów i podłączono na 48h nonstop, kroplówkę na skurcze (chociąz ta sama takowych nie sygnalizowałam, bo i ich nie czułam). Po odstawieniu kroplówki leki za skurcze brałam doustnie. Niestety po 4 dniach obudził mnie ból brzucha, zaczęły się skurcze - podłączono mnie do ktg, które jednakże słabo je wyłapywało (ze względ na rozmiar brzucha), więc położne patrzały na mój wyraz twarzy i napinający się brzuch. Znów kroplówka, progesteron i czopek na skurcze. Sytuacja została opanowana, ale pojawiło się rozwarcie. Dzień później powtórka z rozrywki. Odszedł też czop i zaczęłam krwawić, więc po szybkim USG przewieziono mnie na salę porodową. Mój syn w 28 tc ważył 1144g.

p.s.Sama nie wiem, w którą stronę bardziej się skłaniam. Marzę o drugim dzieckum ale zobaczymy co nam los da.

Stefano skończył w maju 3 lata. Rozwija się dobrze, od 2 tygodni chodzi do przedszkola. Większych problemów nie miał - dysplazja oskrzelowo-płucna, niska odporność, a jeszcze w szpitalu miał operację laserową retinopatii.
Obecnie jest pod opieką logopedy, bo jeszcze nie mówi - ale syn jest dwujęzyczny, więc to opóźnia cały proces.

Ojjj faktycznie, nie wiadomo co lepsze. Najważniejsze, że nasze dziaciaczki dobrze się rozwijają.  Trafiłaś w samo sedno, ta świadomość, że następnym razem nie pójdzie tak dobrze jak za pierwszym, mnie przeraża. Choć z drugiej strony, u nas na intensywnej terapii, niektóre wcześniaki były w lepszym stanie niż dzieci donoszone. Los bywa okrutny.

Mieszkam we Włoszech, więc i tutaj rodziłam. Opieka i podejście do pacjenta super!

Tutaj też różnie bywa - akurat ja mieszkam w środkowych Włoszech, gdzie opieka sanitarna jest na dobrym poziomie. Na południu różnie z tym bywa.
Poród był super, opieka na Intensywnej również. Jedyna rzecz, którą mogłabym im  zarzucić to właśnie wspomniany przez Ciebie fakt leżenia na jednej sali z ciężarnymi w ciązy donoszonej. Niestety ciężko jest pewnie zorganizować to wszystko inaczej. U nas pokoje są dwuosobowe z łazienką, telewizorem i parawanem. To wszystko jednak nie pomaga gdy leżysz ma podtrzymaniu a uszy twych dobiega płacz dziecka.

To prawda że medycyna idzie do przodu jak burza i dzieci które nie miałyby szans jeszcze parę lat temu, teraz z powodzeniem są ratowane i często zdrowo się chowają, jednak w moim przypadku to nawet nie chodzi o świadomość postępu medycyny czy tego że moje dziecko mimo że urodziło się wcześniej i bardzo małe jak na ten tydzień ciąży to jest zdrowe i ładnie się chowa. U mnie przez ten czas gdy leżałam z zagrożoną ciążą bardzo siadła psychika, i choć wiedziałam że mogę urodzić wcześniej to nie wiedziałam jak to wszystko wygląda i ile taki wcześniak musi przejść, a w drugiej ciąży ta świadomość będzie już większa i pewnie strach również. 

ja jestem teraz w ciazy, to dopiero poczatek, 5 tydzien, ale juz sie boje, Marceli ma dopiero 15 miesiecy korygowane na 12...jeszcze sam nie chodzi, a ja za bardzo nie moge dzwigac i sie przemeczac, nie wiem jak to bedzie bo i rehabilitacje i lekarze, wszedzie jezdze z nim sama bo maz pracuje. kurcze strasznie sie boje, a ta ciaza to dla nas wielkie zaskoczenie, poniewaz poprzednia byla z in vitro, ta jest naturalna...